adınla başladım sevmeye her şeyi
bağışla
ilk darbeyi yüreğimde seninle yaşadım
ilk kahroluşum seninle
inim inim
ilk gözyaşımı seninle döktüm
sicim sicim
bağışla
çiçeği sen diye kokladım
güneşi gülüşün bildim
şimşeği öfken saydım
hakkım olmadan sevdim seni
bağışla
çayı sensiz ama seninle içtim,
iki bardak tepside ama
hep bir bardak içilmiş
sensizliğimin bundan daha net bir ifadesi yok
türküyü seninle sevdim
şiiri senin için yazdım
kimse bilmese de seni
allah için sevdim
bağışla
can parçalarım yerlerde
kesik içindeyim kan revanım
dikiş tutmaz yaralarım
sensiz kaldığımdan beri
uyku tutmaz gözlerim
belki gelirsin diye kapıya bakarım
belki çalarsın diye zile kulak dayarım
bağışla
bu kadar sevmemeliydim seni
yıldızlar küsmezdi bana o zaman
dökülmezdi kaküllerin gözlerinin üstüne
yummazdın kirpiklerini bana
dudağında öksüz kalmazdı adım
bağışla
müdahil olmamalıydım bu kadar kalbine
aklında sabit bir fikir olmamalıydım
ellerini kırarcasına tutmamalıydım
avucunun tam da ortasını aşkla öpmemeliydim
bağışla
yurdum gibisin şimdi bana
gözüm gibi baktığım
taşına dahi zarar gelsin istemediğim
dört bir yanın işgal altında
için karmakarışık, düşmanın çok
ağyar pusuda cilvene ram olmuş
mutluluk bu dünyada haram olmuş
al bayrak gibi salınırsın göğümde
dalgalandığın her yerde seni sevmekle hükümlüyüm
bağışla
ey sevdiceğim beni sana bağışla
ecel vakti azrail e canı mı değil
canım’ı bağışla diye ederim son duamı
anla halimi ve beni yaratılmış her şeyin hatrına
ve yaradının hürmetine
son bir defa bağışla
bağışla
