Sosyal medyada paylaşılan bir kare bizleri rahatsız etmiştir. Dört sözde öğretmen güya espri ama içinde hakikat gizli bir özçekim paylaşımıyla tepkileri üzerlerine çekmişlerdir.Doğuda bir şehrin giriş tabelası... Tabelanın bir tarafı Türkçe diğer tarafı...
Gulan, mayıs ayı demektir; güllerin rengârenk açtığı ay, koktuğu... Gül bahçesinde çayların yudumlandığı, güllerin sunulduğu, gül temalı şiirlerin okunduğu ve herkesin -güle âşık- bülbül kesildiği...
1 Mayıs; kardeşliğin filizlendiği, birlikteliğin...
Kut'ûl Amâre'yi duymuş musunuz daha evvel ya da Halil Paşa'yı tanıyor musunuz, Halil Kut Paşa'yı? Kazandığı zaferden dolayı kut unvanını almıştır. Kut Bayramı'nı duymuş musunuz daha önce? Yeni yıl kutlamalarını iyi biliriz...
Çocuk olmak vardı bugün bayram niyetine. Bir günlüğüne de olsa unutalım her türlü olumsuz haberi, bayram niyetine yaşayalım çocukluğumuzu, yaşatalım. Oysa çocuk olmak o kadar da kolay değil ülkemde. Kötülerin hükmettiği bir dünyayı...
Yarın 23 Nisan, diyemiyorum işte "Neşe doluyor insan!" Kan damlıyor yüreğimden hislerime, hislerim kan revan oluyor. İnsanlığım ağır darbe alıyor, isyanım oluşuyor dalga dalga. Gelip dövüyor böyle sayfalarca insanlıktan nasiplenmeyenleri.
“Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak” desem Üstat misali herkese, seslensem dünya aleme, ifşa etsem olan biteni, her kalbe dokunsam, her gözyaşına katılsam, her beyne...
“Eğer kalbinin yumuşamasını istiyorsan fakiri doyur, yetimin başını okşa!”
İbn-i Hanbel
İnsani Yardım Vakfının teklifiyle İslam İşbirliği Teşkilatı tarafından ramazanın 15. günü "Dünya Yetimler...
Neredesin vicdan, kaldı mı can?Hangi çöpe atıldın?Hangi köprü altına konuldun?Hangi sümen altı edildin?Hangi halı altına süpürüldün?
80 yaşında bir kadın alışveriş tutarı 50 liranın altında kaldı diye marketin servis aracından...
1953'te Dumlupınar denizaltımız battı. Tatbikattan dönüyordu. Bugün 69. ölüm yıldönümü şehitlerimizin. Onları unutmadık, rahmetle anıyoruz.
Dumlupınar'ı kaç gencimiz bilir? Kaçımız orada nefessiz kalanları hatırlar da çektiği her nefesi bu bilinçle...
Sistem çizgisini çizmezse öğrenci çizgisini çizer ve sistemi kendisine adapte eder.
Eğer sistem çizgisini çizerse öğrenci sisteme uymak zorunda kalır.
Mesele bu kadar basittir.
