Tek sen yoksun bu şehirde. Lüzumsuz geriye kalanlar, yığın. Kimsesizim anlayacağın, sensizim. “Kimsesiz kalırsan rabbine sığın!” derdi ninem! Rabbime sığınıyorum.…
Ay buluta girmiş. diyordu geceyi giyinmiş bir adam. Adam hüzne... dedim gayriihtiyari. "Ay buluta girmiş." diyordu karanlığı örtü edinmiş bir…
Nasıl seversin beni? dedi. Üzgündü ve belli ki sevildiğini duymak istiyordu. İhtiyacı vardı buna. Bense ipini koparmış bir yarış atı…
Ay Dilbere, çalıyordu fonda. Hüzün damardaydı, sevgilinin sesiyle enjekte ediliyordu doz doz. Kaç parça olacaktı daha yürek, kırılmadık yeri mi…
Bana bir şiir yazar mısın, dedi.Yaratan senin şairindir, senden âlâ şiir mi var yeryüzünde. En güzeli sensin sokağın ve duvarların.Ama…
Elinde bir fotoğraf vardı adamın, dilinde bin acı. Gelen geçen herkes ister istemez ona kulak kesiliyordu çünkü feryadı insanın içine…
Ağzından sürekli “Evlâ leke fe evlâ” dökülüyordu. Gecenin karanlığına benziyordu, yağmura gebe bulutların griliğine… Rutine bağlamış gibiydi, alışılagelmiş bir moda…
This website uses cookies.