Desem ki gel göğüme mavi ol,
Dalıma rengârenk çiçek…
Sen kalkıp karanlığını giyinirsin bana
Ve en iri diken olursun göğsüme
Desem ki gel yemyeşil ormanım ol
Sen kalkıp çöl olursun…
En tatlı melodisi ol ömrümün desem
Sen kalkıp susarsın bir ömür boyu
Şimdi ne yana baksam yalnızlığın var
Uzansam döşeğimde yokluğun saklı
Kalksam başımda yokluğun kanat çırpar
Sağa dönsem olmaz sola dönsem aynı
Desem ki sen bana ekmek kadar lazımsın
Nimetsin öpüp başıma koyduğum
Su kadar azizsin desem mesela
Bir damlanı dahi zayi etmeye razı olamam
Gülüşünü esirgeme desem benden
Sadakası saysan yüz görümlüğünü…
Bahşetsen bir yan bakışını dahi olsa
Ve görsen bu adamın mutluluğunu
Desem ki sen bana Allah’ın bir lütfusun
Şükrümsün dilimde düşürmediğim
Gülümsün bahçemde eksik etmediğim
Türkümsün terennüm ettiğim
Desem ki gel ömrüme can içre can ol
Yaşayayım seni gözümü kırpmadan
Sen kalkıp ölüm olursun bana
Ve beni de diri diri gömersin mezarına
