Haksız olanı haklı etme! Çirkin olanı güzel etme! Etme ki ettirilmesin sana! Etme ki eden bulur olmayasın. Mevlanayın dökülen sözleri kendine rehber edin. Kendi özüne küfür etme! Yunuslayın karşıla insanları, Nasrettin Hocavari gül, Kerem misali yan, Pir Sultan ol; incinme incitme Âşık Veysel gibi çağla. Yüze çevirme seni sen edene!
Etme bulma dünyasıdır. Belaya bulaşma, kötüden uzak dur. İnsanlara hakaret etme! Kırdığın her kalbin senden alacağı var. Dönmesin sana kem bakışlar. Her kulun ahını kaldıramazsın ahirde. Hesabı sorulur yerdeki karıncanın bile ruz-ı mahşerde. Sen kendini hesap sorulmaz zannetme!
Varsa da onca pulun kimse değildir kulun. Ona göre hareket et, yanlış yola sapanlardan olma! Edebilirsen iyilikle hareket et. Doğruluktan sapma, zayi etme ömrünü boş yere. Ekserin çıkarını tekin çıkarına üstün tut. İnsanları kapı dışarı etme, kendinden koparma! Etme ki tekmelenmeyesin her iki cihanda. Etme ki bahtiyar olasın her iki cihanda.
Aşkın türlü hallerinden kaçıp cezbelerden coşa gelip terk ediyorsun bizleri. Etme ki şad olsun yüreklerimiz. Gözlerimizin içine yuva yapan sevinç ışıkları zayi olmasın. Güneş olasın bizlere ki senin aydınlığında bir olalım her daim. Bizleri tarumar olan bir dünyanın çorak ve kavruk topraklarında sana kavuşmanın ve seninle olmanın sevinç gözyaşlarından men etme!
Bil ki seninle canlanacak bu topraklar, seninle bahara erecek bu sevda. Seninle abat olacak cihan. Gönlümüzün Mimar Sinan’ı olmaktan kendini alıkoyma! Yürek yapan gönül yapan mimarsın sen, bundan öte hareket etme! Dünya makamlarını Süleyman gibi yele ver gitsin. Yetmezse ateşe at gitsin. Yetmezse sal çayıra Mevla’m kayıra. Yetmezse yettir, etmezse ettir! Takılıp kalma fani dünyanın sırça köşklerine, yalandan saltanatına aldanma. Ahirde el üstünde taşınacaksın mezara. Tabut olacak akıbetin, aklından çıkarma sakın.
Kendini alıkoy yalan saltanattan. Öbür dünyanın sultanı olmaya çalış. Herkes kendi ateşini buradan götürecekmiş. Kendi ateşini kızdıranlardan olma! O makamın dudağa çalınan bir tutam bala benzeyen tadını acı bil. Makamın ağırlığını sana yüklenen onca yük bil. Kibirlenme ki kubura girmeyesin. Nasıl olsa toprak örtecek kalkık kaşlarını, toprak gibi ol ve toprak gibi ört her şeyin üstünü. Mezarlıklar kendisini vazgeçilmez sananlarla dolu, böceklerse ziyafette…
Kızma, kızsan da kırma, kırsan da koparma! Bir insan bin insan eder. Kaybetme deli olsa dahi bir kişiyi. Ulu nazarın olsun yerdeki börtü böceğe, dikene çiçeğe… Yaptığın iyiliği anlatma, gösterdiğini merhameti diline dolama, ortaya koyduğun güzelliği methetme. Mahremi evladır yaptıklarının, reklamı değil! Cömert ol sevginden yana, saygından yana nekes olma! Bikes kalırsın.
Kaybedeceğini bilsen de üzülme! Her karanlığın arkasında bir aydınlık saklıdır. Her sancı bir çocuğa gebedir. Her diken bir çiçeğe müjdedir. Her ejderha bir hazineye işarettir. Her yenilgi içinde büyük bir galibiyeti barındırır. Her sonbahar yeni bir ilkbahardır. Galip sayılırsın mağlup olsan da bu yolda, terke etme bildiğin yolu. İstikamet mutlak varlığıysa önüne çıkan engelleri yok say, zahmetleri hoş kabul et. Yusuf kuyuya atıldı sultanı oldu Mısır’ın. İbrahim ateşe atıldı, gül bahçesine düştü. Renç çekmeyen genç bulamaz.
Aşk pervanedir, bak da öğren. Kendisini ateşe atanlara kızma! Ateşin parçası olmasa hangi yürek, hangi can atar kendisini kor ateşe pervane misali? Bilmiyorsan yorum yapma, yorum yapıyorsan haddi aşma! Bilenlerden ol haddini, tek bildiğin bu olsun. Âşık değilsen sus! Sus ki zararın dokunmasın âşık olana. Hallacı Mansur onu anlamayanlar tarafından işkence ile öldürüldü. Nesimi’nin onu idrak edemeyenler tarafından derisi yüzüldü. Âşık değilsen sus! Haksız olanı haklı etme! Çirkin olanı güzel eyleme! Etme ki ettirilmesin sana! Etme ki eden bulur olmayasın.
Etme ey ahali. Bu dünya; yapılan tüm kötülüklerin, haksızlıkların mutlaka ama mutlaka bir bumerang gibi gelip o kötülüğü yapanları bulduğu dünyadır. Bu yüzden her olumsuz, kötü, yanlış şeye karşı kalkan ve uyarıcı bir serlevha olarak şunu söylemek istiyorum: Etme!
Gürhan GÜRSES
