“Ruhumun ruhu” diye sesleniyor kucağında cansız bir şekilde uyuyan yüzü yara bere içindeki yavrucağına bir Filistinli baba. Yüzündeki tozları silmeye çalışıyor gözü yaşlı bir şekilde yavrusunun. Bir daha koşamayacak babasına, bir daha sarılamayacak, bir daha gülemeyecek.
Nasıl bir yürektir sendeki ey adam?
Kıyametin kopmuştur ama metanet içindesin.
Dünya senden utansın.
Şayet yüz varsa bu ablak dünyada?
Filistin’de ölen kızın yüzündeki yarayı yüzlerine işleyerek dolaşan insanlar istiyorum bu dünyada. Utansın diye bu zulme sebep olanlar. Kahrolsun diye bu zulmü destekleyenler.
Sırf Filistinli diye bu katli görmezden gelenlere de lanet olsun.
Sizin hiç evladınız öldü mü? Kucağınızda onun cansız bedeniyle kaldınız mı çaresiz ve gözü yaşlı bir şekilde? Yüzünde bombardımandan kalan bir yarayla kucağınızda cansız yatan yavrunuzun gözlerinin içini öptünüz mi? Nasıl bir ah çekelim ki dinsin bu acı ve nasıl bir dua edelim ki bitsin bu savaş?
Ama o bir Filistinli…
Ama o bir Müslüman…
Ama onlar bizi sattı.
Ama daha bilmem ne?
Sadece şunu diyorum: O sadece bir çocuk.
Başka hiçbir şeyin önemi yok.
Dünyanın büyük çoğunluğu sessiz kalmaktan ve bunları görmezden gelmekten utanıyor.
Bir kısmı da bombalamanın haklılığından dem vurmakta… Dünyadaki hiçbir savaş şu yüzü yara bere içinde şehit düşen kızcağızın canından daha ehmmiyetli değildir. Hiçbir dava…
Hiçbir kutsal… Candan daha mukaddes bir emanet var mıdır insanoğlu için?
Sesse ses, duaysa dua, tavırsa tavır, dişse diş, güçse güç… Muhatabınız nasıl hareket ediyorsa misli şekilde hareket etmeniz gerekir. Nerede Müslüman’ım diyen ülkeler? Müslüman olmayan ülkelerin halkları ayağa kalkmışken bizler niye oturuyoruz? Mesele insan olabilmek ve kalabilmektir.
Minnacık cansız bir beden babasının kollarında. Dünyada bundan daha büyük bir acı var mıdır bir baba için? Fikredin, hissedin ve ölen çocuğun Filistinli olduğunu unutun şimdilik. Bir baba ve cansız bedenini kucağında taşıdığı kızı… Yanmayan bizden değildir. Üzülmeyen insan da değildir.
“Küpesinin tekini buldum.” diyor baba “yavrumun.” Sonra da “Bu küpeyi senden bir hatıra olarak saklayacağım yavrum bir ömür boyu.” Göğsünü göstererek de “Bir rozet gibi taşıyacağım.” İnsanlık da yüzü yara bereli şehit Filistinli kız çocuğunun ayıbını alnının tam ortasında bir ömür boyu taşıyacaktır.
Filistinli bir baba, İsrail bombardımanında şehit düşen yüzü yara bere ve toz içinde kalan küçük kızının gözlerinin tam içini öperek ona veda etti. Öpüldün sen de ey insanlık! Çocuk kalmayacak bu dünyada bir gün.
