Sana hitap ediyorum güzel kalbim!
Seni her yönüyle sarıp rahatsız eden
Ve kanatıp krize sokan şu lanet yüzyıla
Ve çağın sözde modern, özde dar adamına
Aldırmadan ve çaktırmadan “üzülme asla!” diye.
Üzülme dalından koptuysa çiçek
Kırıldıysa en ince yerinden bu yürek
Ve sana değil bir tek, sana değil bu dilek!
Öldüyse tüm insanlar, kesildiyse tüm ağaçlar
Kuruduysa tüm sular “üzülme asla!”
Ve uçtuysa elinde sevdan bir kâğıt parçası gibi
Hemen ardından bakıp semaya ağlayarak
Ayrı dalda ayrı açan,
Aynı dalda kopan sevdan ve çiçek.
Bir daha asla gelmeyecek,
Üzülme n’olur deli yürek.
Üzülme ağladıysa içindeki çocuk
Umuttan bahset ona,
Işıktan ve adaletten
Sesten, kalemden ve kâğıttan
Bir ömür dile ona yazmaktan
Ve okumaktan mürekkep…
Güzellikten, iyilikten hep.
Mutluluktan bahset ağlarken,
Cesaretten konuş korkarken,
Yaşamı anlat ölürken…
Aşktan bahset terk edilirken…
Tanktan tüfekten uzak,
Bir ömre tuzak her ne varsa
İdeolojiden mideolojiden,
Kafa kâğıdından terk
Ona benden bahset.
Sen bu yüzyıla damga vuracak
Hayalinde bir dünya kuracak
Ve kadınları, kızları, bir de çocukları koruyacak
Yaşlıları, hastaları, kimsesizleri, âşıkları
Delileri, acuzeleri tanıyacak
Bir deli ırmak gibi çağlayacak
Aktıkça çoğalacak, çoğaldıkça akacak
Zübdei âlem, zürriyeti âdem
Z’sine değin sinen alfabenin
İşin z’sini çıkartan, sen, sen…
Bırak sert essin rüzgâr!
Delice yağsın baran.
Yırtılsın mavi gökyüzü.
Yıldızlar düşsün, güneş yansın,
Ay karanlıkta kalsın, yıldırımlar düşsün
Çağa ayak uydurma tiksin sadece
İçinde bulunduğumuz çağdan
Ürpertiyle dolsun insanlar
Canileri canla erit,
Katilleri kat yaşama
Hırsızları hırsa ver,
Hayırsızları hayra koy
Aşksızları aşkla,
Haksızları hakla,
Akılsızları akla…
Üzülme bir bahar giderse
Ve ardından kış gelirse
Üzülme kışın ardı yine bahardır.
Seni dinden imandan edecek
Vukuatların had safhaya ulaştığı
Ve kirlenmenin artık kat kat olduğu
Adam olmanın esamisinin dahi okunmadığı
Paranın, gücün, iktidarın ve kibrin kabardığı
İçten içe bir çürümenin
Ve beyinsel bir lağımlaşmanın tavan yaptığı,
Gaza gelmenin aslında azala gelmek olduğunu
Kendinden bir şeyler götürdüğünü “unutma kalbim.”
Sana hitap ediyorum kalbim.
Kendini asla ihmal etme!
Koyuverme boş bir çuval gibi.
Salıverme yağlı bir ip gibi.
Sakata gelme, arızaya uğrama
İnsanlıktan geçme, aşktan mahrum kalma
Ve her ne olursa olsun umuttan vazgeçme
Ve emzir umudu ana kucağında bir bebeymiş gibi
kaptan
