GİZ EDEBİYAT VE SANAT DERGİSİ, SAYI 8
Ah Keje!
Koydun beni hiçe, gittin nice.
Şimdi ömrüm hep göz yaşı,
Duyduğum hep söz taşı.
Halim harap, sonum türap…
O beni bırakıp gitti ama ben onu yine de seviyorum.
Yıldız kaydı diye yıldızları sevmeyecek miyim yani!
Çiçek soldu diye çiçeklere düşman mı olacağım ?
Güneş battı diye güneşe küsecek miyim?
Keje duy beni!
Allah’ın yok mu senin?
Keje, ömrümün esrarı!
Sana o kadar değişik isimler takacağım ki
Ve onları o kadar çok kullanacağım ki
En sonunda yitireceğim kimi sevdiğimi
Ancak böyle silerim kalbime kazınan adını.
Sen uzaksın bana biliyorum.
Tuzaksın.
Keje desem kimse tanımaz seni.
Sen bile bu satırları okurken
“Keje’de kim?” diye düş bileyeceksin bana,
Bile bile Keje diyorum sana.
Ben her gece düş biliyorum sana da ne oluyor?
Sonu hep düş kırıklığı…
Keje, “sarışın kız” demek Kürtçe’de.
Sen sarı değilsin değil mi?
Eteklerin de sarı değil türküye inat!
Gözlerim bahar da değildir mutlaka!
Keje, gözlerime iyice bak, kendini göreceksin.
Sakın kaçırma gözlerini!
İyice odaklan seni bulacaksın.
Gözlerimin tam ortası senin sarayın anlıyor musun!
Gözlerim senden başkasını görmüyor Keje!
Sana açık, başkasına kör, gör bunu!
Yüreğimi dinle, bak nasıl da sana çarpıyor;
Yaşıyor ve atıyor?
Sadece dinlemen gerek.
Dudaklarıma bak Keje, oku ne diyor dudaklarım.
Kulak kabart iyice, ismini fısıldıyor,
Keje diye haykırıyor duyuyor musun?
Şimdi herkes merak ediyor Keje’yi.
Etsin n’olacak ki?
Hem kötü mü ki bu sesleniş?
Herkesin aynileştiği yerde ben seni farklı kılıyorum.
Seni sevmek zaten bu aşkın alameti farikası,
Ömrümün tek harikası, kalbimin yol haritası…
Keje bana dönecek, beni sevecek?
İmkanı var mı bunun?
Keje, yüreğimi alıp gidendir, aklımı alandır.
Beni bir hiç uğruna atan, hüzne katan
Ve göz yaşına boğandır.
Olsun, bunlar bile bendeki Keje aşkını bitirmedi.
Keje olacak duamdır.
Verilecek sala’mdır.
İnanın ben bile hiç görmedin Keje’yi,
Görmeden sevdim.
Sesini sevdim, huyunu, suyunu, boyunu.
İfadem yetmez onu anlatmaya.
Okyanustan bir yudum almışım
Ve ben okyanusum diyorum.
Keje seviyorsun sen de biliyorum bunu.
Çok uzaklarda da olsan hissediyorum seni.
Umut bu; gülme halime, geçme dalganı,
Çakma lafını içten içe.
Yokluğun her gece ayrı bir işkence…
Ah Keje!
Halim nice?
GÜRHAN GÜRSES
