Ne adamlar gördüm
Vardılar ama yoktular
Zahirde ne de çoktular oysa!
Ten libasından gayri bir şeyleri yoktu
Gururları, onurları
Değerleri, ederleri
Varlıkları, yoklukları
Kocaman bir yok yazılıydı hanelerine
İyice bir yok!
Ne adamlar gördüm
Vardılar ama yoktular
Zahirde ne de çoktular oysa!
Köleydiler modern zamanda
Bir koltuğun altındaydılar
Bir kuruşun elindeydiler
Emrindeydiler zalimin
Uzağındaydılar âlimin
Hastalansalar su verenleri yoktu
Ölseler talkın verecek olanları
Ne adamlar gördüm
Vardılar ama yoktular
Zahirde ne de çoktular oysa!
Ölseler daha iyiydiler böyle yaşamaktansa
Ar’dan hayadan uzakta, mahcubiyetten mahrumken
Kişiliklerini halı misali ayak altına serdiler
İsimlerini tuvalette sifon suyuna verdiler
Ten libasından gayri çıplaktılar
İlim adına cahildiler, irfan namına nasipsizdiler
Kültür adına kütüktüler
Ağaç olsaydılar gölgesinden kaçardı herkes
Söz olsaydılar, konuşmazdı hiçbir kimse
Nokta olsaydılar, bitmezdi cümleler
Askıda kalırdı onlarla her iş
Onlarla yutulan her lokma ne tat bırakırdı ne de diş
24 saat yalakalığa amadedirler,
365 gün 6 saat ceket tutmaya heveskârdırlar
Tuvalet kapısında havlu tutmaya taliptirler
Milletin önünde abdestsiz namaz kılmaya
Beş vakit hazırdırlar
Ne adamlar gördüm
Vardılar ama yoktular
Zahirde ne de çoktular oysa!
Adam demeye bin şahit ne m’adamlar gördüm
Kuyruk sallarken üç beş iltifata
Hâlihazırda üç beş latif söze
Satar acımadan aynı pilava kaşık attığını
Satar anasını dahi babasına
İsterdim ki her şey ayan beyan olsun
Su aksın, yağmur yağsın, şimşek çaksın
Ve adam dediğim adam gibi olsun!
Ne adamlar gördüm
Vardılar ama yoktular
Zahirde ne de çoktular oysa!
Arkada aslan kesilenler önde kuzu oldular
Laf cambazlığında duayen olanlar, lal oldular
Her şeye kulak kabartanlar sağır kesildiler
Her şeye göz koyanlar buzlu cam taktılar
Rölantiye alıp her şeyi tepetaklak gittiler.
Ne adamlar gördüm
Vardılar ama yoktular
Zahirde ne de çoktular oysa
kaptan
