Sana “Rındamın.” diyorum. Güzelim demektir rındamın, benim güzelim.
Güzelleme olsun bu yazı, güzelleme olursa bu yazı sen olmasan eksik olur tabii ki.
Bütün güzelliklerin toplamı olansın bende, gül desem yarımdır sensiz; papatya desem noksandır; sümbül desem nakıstır yine sensiz. Ay desem yarımdır, güneş desem hicabından nar nardır. Sen varlığınla süsüsün gönül dünyamın, gözümün nuru, sözümün süruru, aklımın billurusun.
Rındamın! İçten bir sesleniştir sana, çağları aşan bir sevdanın toplamıdır birikmiş olan. Kabul et ve güzelim ol sonsuza değin!
Bu bir güzellemedir yâr üstüne yazılmış, kalp üzre nakşolunmuş. Nokta nokta sevilmiş, her karesinde gözyaşlarıyla harcı vurulmuş bir aşktır bu! Sana söz incileri getirip gerdanına diziyorum aşk diye. Gözlerine bir kafiye çekiyor, saçlarına bir ölçü vuruyor, dudaklarına bir teşbihte bulunuyorum.
Sanatların en güzelisin bende. Bak hemen bir hüsnütalil yapayım: Sana güzelim diyorum, güller sapır sapır döküyor yaprağını utancından! Mevsim hazandır elbet dökecek yaprağını gül ama ben onu daha güzel bir sebebe bağlayarak söyledim.
Bu yüzden doludur hitabımız, rındamın bir afetin yeryüzündeki resmidir. Semaya baksam hayalin aklıma gelir, nefeslenirim. Yeryüzüne baksam yeşilliğine vurulurum, gözlerin gelir aklıma! Yeryüzü ve gökyüzü arasında ne varsa yansımandır güzellik üstüne: çiçekler, kelebekler, kuşlar, şiirler, özlemler, gözlemler…
Rındamın bizim buralarda konuşulur ve söylenir, Doğu’da. Sevgiliyedir ekseri hitap, sonrası bizi ilgilendirmez. Güzelim demektir, benim güzelim!
Ah Rındamın, bakıp da zamandan geçmek isterim gözlerine, yakıp da kalbimi sende kül olmak isterim. Satıp da tenimi sana kul olmak isterim.
Ayarında bir aşkın, rayında bir sevdanın, ayında bir vuslatın olmazsa olamazısın. Aklımda ve yüreğimde sen varsın tek! Yık içinde sana çelme takanı. Güzeller güzeli olup seni yakanı yak! Seviyorsun amenna, sal kendini o afetin coğrafyasına. Koş hülyalarına, var özlemlerine.
Sana “Rındamın” diyorum. Uzaktasın bilmezsin bu kelimeleri, bu hitaba aşina değilsin. Hem bu dile yabancısın oysa dünyanın bütün dillerinde seni seviyorum vardır. Rındamın sözcüğünü bakir bir halde sana söylemek, kulağına çalmak, yüreğine saplamak istedim. Güzelimsim dolayısıyla kalemimden dökülen her sözcüğün tek ve direkt adresi de sensin. Biliyorsun sana yanmışlığımı ve yazmışlığımı. Yazarlığımın varsa şairliğimin dönüm ve doruk noktası sensin.
Boğazıma kadar yaşıyorum seni yine! Bil neden güzelim olduğunu, bendeki yerini, kıymetini, asaletini ve saltanatını gör! Sen tek servetimsin, paha biçilemeyen. Tahtımı tacımı alsınlar beni sana versinler tek. Üstümü başımı alsınlar bu dünyaya ait olan her ne varsa sıyırsınlar tek beni sana versinler. Tenimi atsınlar ruhumu sana bıraksınlar.
Sana “Rındamın” diyorum, anla lügatimdeki karşılığını. Kamusumdaki sayfanı, üslubumdaki namusu gör! Senden başkasına gitmiyor bu kalem! Sen şekil veren, renk katan, tat veren, kokulandıransın yazdıklarımı! Şimdi seni anlatmasam ne kadar yavan kalır sözcüklerim, ne kadar Afrika olur muhtevalarım. Sen beni onurlandıran, taçlandıransın. Güzelimsin sözlüğümdeki!
Çirkinliklerin kol gezdiği ve hüküm sürdüğü günümüz dünyasında inadına güzelliği ön plana çıkartıyor ve seni sembolleştiriyorum. Sana en güzel hitaplarımı sarf ediyorum.
Rındamın güzelim demektir, benim güzelim; bana ait, yalnız benim olan manasında! Seni bütün manaların üstünde tutuyor, mana üstü seviyorum. Duyuyor musun rındamın?
Rındamın! Sana senden daha güzel bir şey vermek isterdim ama yok! Sana kalbimden gayri verecek bir şey göremiyorum. Tek sermayem o, çünkü seni yaşatıyorum orada! Bir insan elindeki tek sermayesini gözünü kırpmadan nasıl verirse sevdiğine, feda ederse, hediye ederse ben de öyle kendimi sana feda ediyorum. Kabul eder misin beni rındamın?
Gözlerim yoluna ayarlı hep ha geldin ha geleceksin gibi bakıyor. Kulağım ayak seslerinde ha geldin ha geleceksin dikkatinde.
Sana rındamın diyorum çünkü güzel sözcüğü değerini yitirdi. Herkes güzelse sen güzellik üstü olmalısın. Güzelim sözcüğü ağızlarda sakız olup değerini düşürdü. Bu yüzden sana rındamın diyorum. Daha az söylenmiş, sarf edilmiş, masum ve içten.
Sana rındamın diyorum, olur musun?
KAPTAN
