Radyo programındaydı Şair. Bir mikrofon ve aynı frekansı yakalayan niceleri... Onu bekliyordu herkes, şairi... Gelsin ahiri... Batıni ve zahiri ne…
Aşk olsun size! Daha ne diyeyim, bundan güzel dua olmaz bence! Kitabımız aşkın kitabıdır, ilahi aşkın! “O ki, bütün âlemler…
Ey yüreğime sayfalarını açan, kalemime ev sahibi ve bana dert ortağı olan kara ciltli saman kağıtlı defterim! Sen olmazsan ben…
Sen onun saçının bir teline dahi zarar gelmesin istersin. Gözüne göz izi ilişmesin, canına bir kötü söz değmesin istersin. El…
Dışarıdayım, ay ışığı aydınlatıyor geceyi. Sarıcan Yaylaları kadar net, Pilavtepe kadar fluyum. Bir enstantane ki karesinde yalnız bir ağaç varsayın…
“Herkesle gülünür ama herkesle ağlanmaz.” deyince anladım neden onda önemli olduğumu. Çünkü onu gülerken gördüm ve gülüşüne ortak olup şen…
Sen onun saçının bir teline dahi zarar gelmesin, gözüne göz izi ilişmesin, canına bir kötü söz değmesin istersin. El bebek…
Seviyordu adam suçu buydu. Aklına koymuştu gönlüne koyduğunu. Bir de söze dökebilseydi arzusunu mesele hallolacaktı elbette. Gönül ferman dinlemiyordu lakin…
Boynunu büktü, gözlerini yere çevirdi ve güzelim uzun mu uzun simsiyah kirpiklerini yumdu. Etraf suspus kesildi: kuşlar lâl oldu, yapraklar…
Senin uzaklarda güldüğünü göğün maviliğinden anlıyorum, bulutun beyazlığından, kuşun cıvıltısından, çiçeğin kokusundan… Desene bana, var mı benim gibi seven seni?…
This website uses cookies.