Girmeden tefrika bir millete düşman giremez / Toplu vurdukça yürekler onu top sindiremez. Bir milletin arasına bölücülük girmediği müddetçe düşman giremez. Milletin fertleri aynı fikirle hareket ettiği takdirde o milleti silâhla sindirmek mümkün değildir. Konya’daki melûn olaya karşı bakışım budur: Millet aynı fikirle hareket etmeli bu tarz katliamlara karşı, yekvücut olmalı ki isteyen istediği şekilde hücum etsin el birliğiyle bu hücumlar boşa çıkarılsın. Lamı cimi yok bunun, bahanelerin, mazeretlerin ardına saklanılacak dem değildir.
Yedi Kürt vatandaşımız Konya’da evlerinde katledildi, lanetliyorum yapanları. Canları alınıp evleri yakıldı. Hiçbir şey olmamış gibi duramayız, onların acısını da hissetmeli ve bu katliamı yapanların en ağır şekilde cezalandırılmasını istemeliyiz.
İnsanlar yakılıyor, hayvanlar, evler, ağaçlar, otlar. Yakanlar da yanmalı ki yüreğimizin ateşi bir an içinde olsun dinsin. Bu ülkenin her bir ferdine dikilen hain bir kem göz, duyulan art niyetli bir öfke, canına kasteden kötü bir niyet ve ormanına, nebatına, hayvanatına yönelik düşmanca bir tutum, ahmakça bir saldırı ve insafsızca bir hücum derdest edilmelidir ülkece.
Konya’da katledildi bir aile. Yok şudur budur, ama böyle şöyle, bu şekilde düşünenler ömrümü yedi. Geç bunları, yedi can, yedi kalp, yedi nefes! Namlu size mi dönmeli illaki, bu kayıpların acısını anlamak için, bu yangın ocağınıza mı düşmeli ayağa kalkıp yangını söndürmek için. Ortada bir fecaat var ve bu hepimizin içini acıtmalı, tek bir ağızdan bunu yapanları lanetlemeliyiz.
“Yedi” seri cinayetler işleyen bir katilin peşine düşen iki polis dedektifinin hikayesini anlatan filmdir sinemalarda. Bir seri katil 7 ölümcül günahı işleyenleri kendi yöntemleriyle öldürmektedir. Yedi ölümcül günah Hristiyanlık inancına göre: Kibir, Açgözlülük, Şehvet Düşkünlüğü, Kıskançlık, Oburluk,Yıkıcılık ve Tembellik’tir. İki polis dedektifi bu seri katilin peşindedir. Yönetmen David Fincher imzalı film,sürükleyici konusu ve oyuncuların performanslarıyla tüm dünyada gişede büyük başarı yakalamıştı. Başrollerde Brad Pitt, Morgan Freeman, Gywneth Paltrow var. Konya’daki katliamda da yedi kişi katledildi. Yalnız filmden farklı olarak burada katiller belli. 3-5 ay öncede taşlı, sopalı ve bıçaklı saldırı olmuş ve bunu yapanlar tutuklanıp serbest bırakılmış. Çığ olacak kar topu belliymiş zaten. Kimlerin elinde kar varsa o çığın müsebibi de onlardır.
Neden tedbir alınmamış? Aile oradan uzaklaştırılabilir, saldırganlar tutuklanabilirdi. Şayet serbest bırakılmışlarsa takip edilebilirdi. Altını çizmek istediğim aslında bunlar değil, insan nasıl canavar haline gelir ve cana nasıl kıyar? Nasıl da kurşun; kimlik, cinsiyet ayırmadan sıkılıyor? O el titremez, imtina etmez mi bir an da olsa? Karşındaki can… Nasıl bir kan bürümüş ki gözleri, nasıl bir öfke büyümüş ki içlerinde? İnsan neden kana yatırım yapar, öfkeye hizmet eder? Her türlü ötekileştirmeye, ayrımcılığa karşıyız. Irkçılık, kan davası, hırs, nefret, yakıcılık, yıkıcılık ve acımasızlık…Bunlar da benim eklediğim yedi büyük günah… “Fikr-i kavmiyyeti (ırkçılık düşüncesini) şeytan mı sokan zihninize?” diye seslenmiş Akif bizlere. Fikri kavmiyet düşüncesinde olanlar bu ülkenin temeline dinamit koyduğunun farkında değil mi? Filmde katil belli değil ama Konya’daki katliamda belli. 11 senedir süregelen bir husumetin ki 3-5 ay önce topluca katledilen aileye yapılan ve basına yansıyan saldırı ortadayken kalkıp da bu saldırıyı düzenleyenleri hapisten çıkartırsan olacağı budur. Tedbirle söz konusu aile koruma altına alınabilirdi. Öngörü önemlidir.
Kimi husumet diyor, kimi ırkçılık, kimi kan davası, kimi arazi anlaşmazlığı. Ne olursa olsun güzel ülkemin üçü kadın toplam yedi Kürt vatandaşı katledildi ve evleri yakılıp kül edildi. Onlar da bu ülkenin birer ferdiydi. Nüfus kağıtları vardı, tapuları, arsaları… Oy kullanıp vergi veriyorlardı.
Katil ya da katiller belli. Provoke edilmeye müsait bir zeminde ve zamanda bu tür olayların gelişi aynen sarhoşun karısının ifadesi gibi ayan beyandır: “Benim yârim gelişinden bellidir.” Bu kadar göstere göstere gelen bir katliamın oluşmasına nasıl müsaade edilir? Çığ geldikten, yangın çıktıktan, sel olduktan sonra tedbir alamazsınız. Önceden gerekli tedbirler alınmalı ki can ve mal kaybı sıfırlansın. Olan olduktan sonra herkes konuşur, ahkam keser, hüküm verir. Bizse katledilen yedi canın, yanan ormanların ve küle dönen hayvanların ardından ağıtlar yakarız böyle. O zaman sormazlar mı sorumlu zatlara, bunlar olmadan önce sahi “Neredeydiniz?” diye.
“…
Yangınlar,
Kahpe fakları,
Korku çığları
Ve irin selleri, aç yırtıcılar,
Suyu zehir bıçaklar ortasındasın.
Bir cana, bir başa kalmışsın vay vay!
Pusatsız, duldasız, üryan
Bir cana bir de başa
Seher vakti leylim – leylim
Cellat nişangahlar aynasındasın.
Oy sevmişem ben seni. (AHMED ARİF)
Yangınlar, seller, göçler ve Konya katliamı… Nasıl bir kaosun içinde sınanıyoruz rabbim? Sonumuz hayrola? Ülke olarak birlik ve beraberliğe daha fazla ihtiyacımız var. Ayırmadan sen ben diye, bakmadan doğusuna batısına. Puslu havada ne kadar da kurt var bekleyen. Ülke olarak uyanık olmak zorundayız. Başımızı kumdan çıkartmalı sağımıza solumuza, önümüze ardımıza iyi bakmalıyız. Hangi hesapların ortaya konulduğunu ve bu hesapların bize pahalıya mal olacağını kestirmeli ve ona göre bu hesapların bozulması için adımlar atmalıyız.
“Sizi bir aile efradı yaratmış Yaradan,
Kaldırın ayrılık esbabını artık aradan” Aranızdaki ayrılık sebeplerini kaldırın çünkü Yaradan sizi bir aile ferdi olarak yaratmış, diyor Akif. Bunu fikre dalıyorum ve içimden hüznümü yaşıyorum ölen bütün canlar için.
