YÜZÜNÜ GÖREN ‘ACI’ OLUYOR

çünkü sen canıma cehennem oldum
çünkü sen gözyaşıma yağmur
çünkü sen kahrıma kahır, 
ağrıma ağrı oldun.

git seni bekler el kapısı
göğsünde beni yenmenin zafer takısı
ölesiye severken seni 
gitmen en acısı
biliyor musun acılarının hacısı oldum
acını gören hacı

yüzünü gören acı olsun

her şey güllük gülistanlık sana
günlük güneşlik
bırak küllük külistanık kalayım
tasa mı sana, dert mi

sana gülüm derdim
bana ölüm oldun
çünkü sen bana azrail oldun
çünkü sen bana zulüm oldun

coğrafyan bahar hep
ağaçların çiçekli, 
kuşların cıvıl cıvıl
etrafın şen şakrak
dönüp de bakma ardına sakın
ben tepetaklak 
çünkü sen canıma azrail oldun
çünkü sen bana kefen oldun

doyasıya sevin şimdi 
iyilik yap güzel ol
gülümse otuz iki dişinle
bana eziyettir başka işin ne
nefesin bitene kadar koş
çek bensiz havayı alabildiğine 
bayram etsin ciğerin
aldırma kömür olsun ciğerim

lanet olsun iki gözüm değme bana
adımı anma
fatiha’mı okuma

ciğerim yanıyor bırak yansın 
yelpaze ol yürek yangınıma

boğuluyorum 
sunduğun bir avuç suda
zehroldun bana, bil
kana kana içiyorum 
gözlerine baka baka ölüyorum
ağzımdan döküle döküle seviyorum

eyvallah dedim 
senden gelen her şeye
cevrucefaya, 
kahrıbelaya
çünkü sen benim sevdiğimdin 
çünkü sen benim ahretliğimdin