Geceleri yalnız kaldığımda rabbime yüzümü döner, kimsesizlerin kimsesine iltica ederim. Ondan gayri çalacağım kapı ve kudret yok derdime derman için. Yalnızlığın en dibindeyken dahi onu şah damarımdan daha yakın hisseder, benden öte bir ben ve can bilirim. Niyazi Mısri’nin: “Ben taşrada arar idim ol cân içinde cân imiş.” dizesi tam da hislerimi anlatıyor.
Geceleri yalnız kaldığımda rabbime döner gözyaşlarımla abdest alırım. Zikrimle fikrimin bir olduğu anda cezbeye düşer Mecnun’a dönerim, Leyla’m olur alfabem. Pervane olur aşkın ateşine atarım canı, kırpmam gözümü tereddüde düşmem bir an bile! Yakup olurum kulübeyi ahzanda! Yusuf’un gömleği açar gözümü, kokusu çözer gönlümü.
Yusuf olurum elde bıçak ve elma! El kesilir Yusuf’un gül cemalinin nurundan elma diye. Kan Yusuf diye akar damardan. Gömleği yırtılır arkadan, delil olur masumiyetine, ispat olur ahlaki güzelliğine. “Yusuf baştan başa iffet olduktan sonra / Züleyha baştan ayağa afet olsa ne fayda!”
Geceleri bir başına kaldığımda rabbime dua eder, söz yaşlarımla ruhumu yıkarım boydan boya. Gölge olana meyletmem, hayal olana bel bağlamam, yalan olana sarılmam. İlla da illa o olacak, görecek , bilecek her şeyimi. Hay’ dan gelip hu’ ya gitmiyor muyuz? Devriyemiz var, neyin hikayesini boşuna anlatmıyor Mevlana Hazretleri.
Geceleri yalnız kaldığımda rabbime sarılır, dua ederim. Yorgan saklamaz beni kötülükten, korumaz karanlıktan. İnsanlar merhem olmaz yarama. Rabbim her şeyi gören ve bilen, şüphesiz o her şeye kadir olandır.
“Bittim diyen her kula / Yettim diyen bir Allah var!” Var olmanın dayanılmaz zarafeti, asaleti… Rabbim sana; ağlaya ağlaya, günahlarımı döke döke, tövbemi ede ede geldim. Her şeye kadir olan mutlaksın. Bittiğimde baştan yaratansın.
Geceleri yalnız kaldığımda Hz. Hamza’nın sözü gelir aklıma ”Geceleri çölde tek başıma kaldığımda anladım. Allah o kadar büyüktür ki dört duvar arasına sığmaz.” Anladım ki gök kubbe insanın kalbiymiş. Hadis-i Kudsî ‘de de ifade edildiği gibi “Semavat ve arza sığmadım, mümin kulumun kalbine sığdım.” fikreder, acziyetimi görür de az güler çok ağlarım.
Rabbim sen beni affet! Kalbimi bilen, ruhumu okuyansın. Rahmetini esirgeme şu aciz kuldan. Şu naçiz sözlerden gayri sermayem yok bu fani dünyada.
gürhan gürses
