Kara bulutlar yağmurlarını getirmişti, gözyaşlarını yüklenmişti insanların. Karakoçan derin bir uykudaydı. Binbir gece masallarından pasajlar dinliyordu belki de rüyasında Şehrazat’ın ağzından. Ya da sonelerini Shakespeare’in, Hayyam’ın rubailerini ya da Hasan Sabah’ın fedailerinin yalancı...
Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal, pireler berber iken, ben dayımın beşiğinde tıngır mıngır sallanır iken Değirmenci Mehmet Ağa namıyla ve işiyle meşhur bir zat yaşarmış...
